E-BÜLTEN

ipuçları

Pek çoğumuz bir tartışmadan, yanlış anlaşılmaktan, yetiştirilme tarzımızdan ya da bize acı veren bir olaydan kaynaklanan küçük kırgınlıklara sımsıkı tutunuruz. İnatla başkalarının yardımını bekler; affedebilmenin, hatta bir arkadaşla ya da ailemizle ilişkimizi yeniden canlandırabilmenin tek çaresinin başkalarında olduğuna inanırız.

Sağlığı pek yerinde olmayan bir ahbabım geçenlerde oğluyla neredeyse üç yıldır konuşmadığını söyledi. "Niye?" diye sorduğumda, gelini yüzünden tartıştıklarını ve oğlu aramadıkça onunla bir daha asla konuşmayacağını cevabını verdi. İlk adımı kendisinin atmasını önerince, başta direnerek “Bunu yapamam. Önce onun özür dilemesi gerekir.” dedi. Resmen tek oğluyla iletişime geçmeden ölmeye hazırdı. Ancak onu nazikçe cesaretlendirmemin ardından oğlunu aramaya karar verdi. Dahası, aradığı için sevinen oğlunun kendiliğinden özür dilemesine kendisi bile şaşırdı. Birisi şans verip elini ilk uzatan olduğunda genellikle herkes kazanır.

Öfkemize tutunduğumuzda "ufak şeyleri" zihnimizde "kocaman şeylere" dönüştürür, görüşlerimizin mutluluğumuzdan daha önemli olduğuna inanırız. Görüşleriniz önemli değildir. Daha huzurlu biri olmak istiyorsanız, haklı olmanın neredeyse asla mutluluğunuzdan daha önemli olmadığını anlamanız gerekir. Mutluluğun yolu boş vererek ilk adımı atmaktan geçer. Bırakın, başkaları haklı olsun. Bu sizin haksız olduğunuz anlamına gelmez. Her şey yoluna girecektir. Böylece boş vermenin rahatlığını ve haklı olmayı başkalarına bırakmanın keyfini deneyimleyeceksiniz.

Aynı zamanda ilk adımı atarak haklı olmalarına izin verdiklerinizin çok daha az savunmacı ve size karşı çok daha sevgi dolu olduklarını fark edeceksiniz. Hatta onlar da size karşı yeni adımlar atabilirler. Ama herhangi bir nedenle bunu yapmıyorlarsa dert etmeyin. Daha sevgi dolu bir dünya yaratmak için üzerinize düşeni yaptığınızı bilmenin içsel tatminiyle kendinizle daha barışık olacağınız kesin. 
 
Carlson, Richard. Ufak Şeyleri Dert Etmeyin, Diyojen Yayıncılık, 2023, 37-38, çev. Uğur Mehter.